Wat is een psychopaat

 

Psychopaten, waarschijnlijk staan ze bij u bekent als de moordlustige en gewelddadige criminelen die in de gevangenissen zitten. Is dit ook werkelijk zo? “Nee” zegt Robert Hare, een psychiater die internationaal op het gebied van psychopathie is gespecialiseerd. Hij stelde onlangs vast dat 1 op de 20 leidinggevende personen in een bedrijf psychopaat zijn.[1]  1% van de vrouwen en 3% van de mannen in de samenleving heeft psychopathische trekken.

Psychopaten zijn mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis dit houdt in dat ze (bijna) nooit echte emoties vertonen, ze hebben geen oprecht schuldgevoel als ze iets verkeerd doen en durven zonder zich te schamen iemand anders de schuld te geven, ze manipuleren en zijn gewetenloos. Psychopaten zijn niet in staat een emotionele band met iemand op te bouwen, ze kunnen niet begrijpen wat gevoelens zijn. Psychopaten zijn niet altijd in eerste instantie gewelddadig, ze pakken het eerst charmant aan met complimentjes etc. werkt dat niet dan worden ze iets gewelddadiger met bijv. bedreigen. Geweld is voor hen geen probleem maar vaak is het niet nodig.[2]  In de gevangenis is 15 tot 30% psychopaat. Dat houdt dus in dat niet iedere crimineel psychopaat is maar ook andersom is het zo, niet iedere psychopaat is een crimineel.[3]

Psychopaten zijn niet psychotisch. Grotendeel van de psychopaten is zich bewust van de acties die hij uitvoert, tegen de wet in. Ze weten dat hun illegale en onverstandige acties in de ogen van de maatschappij slecht zijn maar kunnen dit onverschillig van zich afschuiven.[4]  

 

Zoals Robert Hare in één van zijn interviews zegt: “Een psychopaat is in feite immuun voor de pijnlijke kanten van het leven.”

De checklist van Hare

Robert Hare heeft ook een checklist opgesteld. Dit is de meest betrouwbare manier om vast te stellen of iemand psychopaat is. Het gaat hier om 20 eigenschappen, al deze eigenschappen zijn typerend voor een antisociale persoonlijkheidsstoornis.

 

Oorzaak

Er zijn gebreken gevonden in de werking van de hersenen in de orbitofrontale cortex en de amygdala.[5] Deze gebieden in de hersen zijn betrokken bij de impulsbeheersing en bij de emotie verwerking. Uit onderzoek onder kinderen tussen de 9 en 15 jaar met psychopatische trekken is gebleken dat zij een verminderd gevoel voor straf hebben. Door het disfunctioneren van de amygdala ontwikkelen de kinderen gedragsproblemen onafhankelijk van de kwaliteit van de opvoeding van hun ouders. Verder bleek uit datzelfde onderzoek dat in 2001 werd uitgevoerd door Stevens, Charmen en Blair dat kinderen met psychiatrische trekken niet goed in staat waren om emoties als boos, blij, verdrietig op gezichten af te lezen. Terwijl leeftijdgenoten zonder psychopathische trekken dit wel konden.[6] 

Naast afwijkingen in de hersenen die oorzaak geven tot psychopathie, heeft ook de opvoeding invloed op de oorzaak van psychopathie. De oorzaak van antisociale persoonlijkheidsstructuur kan bij liggen bij kinderen die zijn grootgebracht met een gerichte vijandigheid en lichamelijke mishandeling in hun omgeving door bijv. ouders, kennissen, vrienden etc.[7]

Kinderen en psychopathie

MacDonald beschreef drie symptomen die een voorspelling kunnen zijn op het hebben van psychopathie. Dit zijn:

  1.  ’s Nachts niet zinnelijk zijn op een leeftijd dat dit wel verwacht mag worden van een kind
  2. Vernielen van dingen of de neiging hiertoe, denk hierbij ook aan brandstichting
  3. Het mishandelen van dieren, hierbij gaat het niet alleen om insecten maar ook om dieren van groter formaat zoals een kat of hond.

Er is onderzoek gedaan door Pompa en zijn collega’s onder jongeren die psychopathische trekken hebben hierbij werd gekeken naar hun reactie op stress. De mate van stress die iemand ervaart wordt bepaald door het hormoon cortisol. Dit hormoon wordt in het lichaam aangemaakt in opdracht van de hypofyse, dit wordt de HPA-as genoemd. Uit het onderzoek bleek dat bij psychopathische pubers er een verstoring optreed in de HPA-as, hierdoor reageren psychopathische pubers anders op stress en voelen daardoor minder angst en opwinding.[8]



[5] Psychopraxis, 08 (2006), p. 227-227

[6] Tijdschrift voor Psychotherapie, 29 (november 2003), p. 489-494 De rol van nature en nurture bij crimineel gedrag: de controverse voorbij

[7] Verplegen van zorgvragers met een psychiatrische ziekte, Kwalificatieniveau 4-5 (2000

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb